W decydującym o trofeum spotkaniu na Millenium Stadium pomiędzy Walią, a Irlandią kibice zobaczyli fantastyczne widowisko. Ostatecznie po walce do samego końca spotkania, zwycięska okazała się Irlandia, która zdobyła dzięki temu Wielkiego Szlema, po raz pierwszy od 1948 roku. W pozostałych spotkaniach, Włosi ulegli wysoko Francuzom, zaś Anglicy pokonali Szkotów.
21.03.09 Rzym – Stadio Flaminio
Włochy 8:50 Francja
Sędziowie: Alain Rolland (Irlandia), Stuart Dickinson (Australia), Peter Fitzgibbon (Irlandia)
Włochy pkt: Parisse 5 (1P), Marcato 3 (1k)
Francja pkt: Parra 15 (3pd, 3k), Medard 10 (2P), Chabal 5 (1P), Trinh-Duc 5 (1P), Heymans 5 (1P), Nallet 5 (1P), Malzieu 5 (1P),
Włochy: 15 Andrea Marcato, 14 Giulio Rubini, 13 Gonzalo Canale, 12 Mirco Bergamasco, 11 Matteo Pratichetti, 10 Luke McLean, 9 Paul Griffen, 8 Sergio Parisse (kpt), 7 Mauro Bergamasco, 6 Alessandro Zanni, 5 Marco Bortolami, 4 Santiago Dellape, 3 Carlos Nieto, 2 Leonardo Ghiraldini, 1 Salvatore Perugini
Rezerwowi: 16 Franco Sbaraglini, 17 Martin Castrogiovanni, 18 Carlo Antonio Del Fava, 19 Josh Sole, 20 Pablo Canavosio, 21 Luciano Orquera, 22 Roberto Quartaroli
Trener: Nick Mallet
Francja: 15 Damien Traille, 14 Maxime Medard, 13 Florian Fritz, 12 Yannick Jauzion, 11 Cedric Heymans, 10 Francois Trinh-Duc, 9 Morgan Parra, 8 Imanol Harinordoquy, 7 Julien Bonnaire, 6 Thierry Dusautoir, 5 Sebastien Chabal, 4 Lionel Nallet (kpt), 3 Sylvain Marconnet, 2 Dimitri Szarzewski, 1 Fabien Barcella
Rezerwowi: 16 William Servat, 17 Thomas Domingo, 18 Jerome Thion, 19 Louis Picamoles, 20 Frederic Michalak, 21 Mathieu Bastareaud, 22 Julien Malzieu
Trener: Marc Lievremont
spotkanie w Rzymie nie zapowiadało się zbyt ciekawie. Francuzi skompromitowani na Twickenham, grali tylko o honor. Włosi walczyli zaś by nie zakończyć tej edycji bez wygranej. Już od początku spotkania zarysowała się wyraźna przewaga gości. Po kwadransie gry prowadzili oni 6:0 po dwóch karnych Morgana Parry. Italia zmniejszyła wynik do 3:6 po karnym Marcato. W 25 minucie kibice zobaczyli pierwsze przyłożenie. Zdobył je Sebastian Chabal, a cała akcja zaczęła się od nagminnie popełnianego w tym meczu błędu Włochów, a mianowicie nie łapania piłki bezpośrednio z powietrza. To właśnie zostało wykorzystane przez Yannicka Jauzion’a, następnie nastąpiło szerokie rozegranie piłki, a na skrzydle świetnym rajdem popisał się Chabal. Parra podwyższył. Trzy minuty później błysnął łącznik ataku Les Bleus – Francois Trinh-Duc, który przeprowadził kapitalny rajd i mijając Włochów jak tyczki, zdobył przyłożenie. Tym razem Parra nie podwyższa. Włosi nie otrząsnęli się jeszcze po tej akcji, gdy niezdecydowanie Paula Griffena wykorzystał, łapiąc piłkę z powietrza Maxime Medard, czym zapoczątkował akcję zakończoną jego przyłożeniem. Po podwyższeniu Parry wynik do przerwy brzmiał 25:3. Niestety dla Włochów, sytuacja nie zmieniła się po przerwie. W 48 minucie złe podanie Mauro Bergamasco przechwycił Cedric Heymans i bez problemów położył piłkę w słupach. Parra ponownie podwyższył, a po chwili dodał trzy punkty po karnym. Parę minut potem, akcję młyna wykończył przyłożeniem Lionel Nallet. Chwilę później Italia zdobyła jedyną „piątkę” w spotkaniu. Świetny rajd Andrea Marcato zakończył na polu punktowym zdecydowanie najlepszy zawodnik gospodarzy w całym turnieju – wiązacz Sergio Parisse. Jednak końcówka to ponownie dominacja Francji. Przyłożenia Medarda oraz rezerwowego Juliana Malzieu ustaliły rezultat meczu na 50:8. W całym spotkaniu goście mieli fantastyczny wskaźnik posiadania piłki – 78%. Dzięki tak wysokiej wygranej Les Bleus wyprzedzili Walię i ostatecznie zajęli trzecią lokatę, jednak dla ich kibiców na pewno nie jest to satysfakcjonująca pozycja.
21.03.09 Londyn – Twickenham Stadium
Anglia 26:12 Szkocja
Sedziowie: Marius Jonker (RPA), Christophe Berdos (Francja), Simon McDowell (Irlandia)
Anglia pkt: Flood 8 (1pd, 2k), Monye 5 (1P), Flutey 5 (1P), Tait 5 (1P), Care 3 (1dg)
Szkocja pkt: Paterson 12 (4k)
Anglia: 15 Delon Armitage, 14 Mark Cueto, 13 Mike Tindall, 12 Riki Flutey, 11 Ugo Monye, 10 Toby Flood, 9 Harry Ellis, 8 Nick Easter, 7 Joe Worsley, 6 Tom Croft, 5 Simon Shaw, 4 Steve Borthwick (kpt), 3 Phil Vickery, 2 Lee Mears, 1 Andrew Sheridan
Rezerwowi: 16 Dylan Hartley, 17 Julian White, 18 Nick Kennedy, 19 James Haskell, 20 Danny Care, 21 Andy Goode, 22 Mathew Tait
Trener: Martin Johnson
Szkocja: 15 Chris Paterson, 14 Simon Danielli, 13 Max Evans, 12 Graeme Morrison, 11 Thom Evans, 10 Phil Godman, 9 Mike Blair (kpt), 8 Simon Taylor, 7 Scott Gray, 6 Alasdair Strokosch, 5 Jim Hamilton, 4 Jason White, 3 Euan Murray, 2 Ross Ford, 1 Alasdair Dickinson
Rezerwowi: 16 Dougie Hall, 17 Moray Low, 18 Nathan Hines, 19 Kelly Brown, 20 Chris Cusiter, 21 Nick De Luca, 22 Hugo Southwell
Trener: Frank Hadden
Opromienieni wysoką wygraną nad Francuzami Anglicy nie zmienili wyjściowej 15-tki. Choć oba zespoły nie walczyły już o Puchar 6 Narodów, to nie był to mecz bez stawki. Jak zwykle pojedynki pomiędzy Anglią, a Szkocją toczą się o Calcutta Cup. Początek spotkania wybitnie nie ułożył się po myśli gospodarzy. W 9 minucie przegrywali oni po karnym Chrisa Patersona, a ponadto w pierwszym kwadransie stracili dwóch zawodników, którzy musieli opuścić boisko z powodu kontuzji. Mowa o Philu Vickery’m oraz Harry Ellis’ie. Szkoci mieli świetną szansę na zdobycie przyłożenia, lecz uciekającego Thoma Evansa wypchnął na aut pędzący przez całe boisko Ugo Monye. Jednak końcówka pierwszej odsłony należała do podopiecznych Martina Johnsona. Najpierw swe pierwsze reprezentacyjne przyłożenie zaliczył wspomniany wyżej Monye, a chwilę potem czwartą „piątkę” w tej edycji rozgrywek zanotował Riki Flutey. Flood dodał podwyższenie, a tuż przed przerwą jeszcze karnego, czym zapewnił Anglikom prowadzenie do przerwy 15:3. Drugą odsłonę Flood zaczął tak jak skończył pierwszą, a więc celnym karnym. Szkoci nie rezygnowali z walki o wygraną, czego dowodem były trzy celne karne Patersona. Gdy przewaga Anglików zaczęła niebezpiecznie topnieć, Danny Care celnie uderzył z drop-goal’a. W końcówce przysłowiowy gwóźdź do trumny Szkotów wbił przyłożeniem na skrzydle Matthew Tait. Dzięki tej wygranej Anglia zakończyła rozgrywki na drugim miejscu, a także po raz 63 zdobyła Calcutta Cup. Wydaje się, że Martin Johnson dobrze prowadzi młodą drużynę, co w przyszłości musi zaprocentować.
21.03.09 Cardiff – Millenium Stadium
Walia 15:17 Irlandia
Sędziowie: Wayne Barnes (Anglia), David Pearson (Anglia), Stuart Terheege (Anglia)
Walia pkt: S.Jones 15 (4k, 1dg)
Irlandia pkt: O’Driscoll 5 (1P), Bowe 5 (1P), O’Gara 4 (2pd)
Walia: 15 Lee Byrne, 14 Mark Jones, 13 Tom Shanklin, 12 Gavin Henson, 11 Shane Williams, 10 Stephen Jones, 9 Mike Phillips, 8 Ryan Jones (kpt), 7 Martyn Williams, 6 Dafydd Jones, 5 Alun-Wyn Jones, 4 Ian Gough, 3 Adam Jones, 2 Matthew Rees, 1 Gethin Jenkins
Rezerwowi: 16 Huw Bennett, 17 John Yapp, 18 Luke Charteris, 19 Dafydd Jones, 20 Warren Fury, 21 James Hook, 22 Jamie Roberts
Trener: Warren Gatland
Irlandia: 15 Robert Kearney, 14 Tommy Bowe, 13 Brian O’Driscoll (kpt), 12 Gordon D’Arcy, 11 Luke Fitzgerald, 10 Ronan O’Gara, 9 Tomas O’Leary, 8 Jamie Heaslip, 7 David Wallace, 6 Stephen Ferris, 5 Paul O’Connell, 4 Donncha O’Callaghan, 3 John Hayes, 2 Jerry Flannery, 1 Marcus Horan
Rezerwowi: 16 Rory Best, 17 Tom Court, 18 Mick O’Driscoll, 19 Denis Leamy, 20 Peter Stringer, 21 Paddy Wallace, 22 Geordan Murphy
Trener: Declan Kidney
Losy rozgrywek Pucharu 6 Narodów potoczyło się w ten sposób, że o jego zwycięzcy miał zadecydować ostatni mecz. Na Millenium Stadium faworytami byli goście z Irlandii, którzy jako jedyni mieli szansę na zdobycie Wielkiego Szlema. Walia, która przegrała pojedynek z Francją, aby zdobyć końcowe trofeum musiała wygrać z Irlandczykami minimum szesnastoma punktami. Pierwsza połowa spotkania była pokazem taktyki. Oba zespoły badały się nawzajem, często przenosząc daleko piłkę nogą. Popełniały bardzo mało błędów, przez co gra była szybka i mogła się podobać. Nie było jednak tego, co jest solą gry w rugby, a więc przyłożeń. W 33 minucie Stephen Jones zdobył wreszcie pierwsze punkty meczu, kopiąc karnego. Tuż przed przerwą uczynił to ponownie, czym zapewnił Walijczykom prowadzenie 6:0. Zaraz po powrocie zawodników na boisko, a dokładnie w 44 minucie rozpoczęło się 240 sekund, które wstrząsnęły Walijczykami. Najpierw po sekwencji kilku przegrupowań przyłożenie zdobył niezawodny Brian O’Driscoll, a potem świetny przekop O’Gary pozwolił Tommy’emu Bowe na przyłożenie w słupach. 4 punkty z podwyższeń dodał oczywiście łącznik ataku Irlandczyków. W tym momencie szanse Walii na wygranie Pucharu bardzo zmalały, jednak Smoki nie rezygnowały z walki o zwycięstwo w tym spotkaniu. Dwa karne Stephena Jonesa pozwoliły Walii zbliżyć się na dwa oczka do gości. Wynik taki utrzymywał się do 76 minuty, gdy łącznik ataku gospodarzy kopnął drop-goal’a wyprowadzając swój zespół na minimalne prowadzenie. Jednak goście nie zrezygnowali. Dwie minuty przed końcowym gwizdkiem sędziego Ronan O’Gara kopiąc drop-goal’a wyprowadził swą druzynę na prowadzenie. Ostatnią szansą dla Smoków był karny z linii środkowej w doliczonym czasie gry. Ku rozpaczy kibiców na Millenium Stadium, kop był za krótki. Irlandia zdobyła Wielki Szlem po raz pierwszy od 1948 roku. Trener Declan Kidney odmienił swój zespół i w tak krótkim czasie sprawił, że Irlandia może wygrywać z każdym. Walii nie udało się obronić tytułu sprzed roku, ale i tak pod wodzą Warrena Gatlanda są w stanie osiągnąć bardzo wiele.
Tabela:
1.Irlandia 5 5 0 0 121 73 10
2.Anglia 5 3 0 2 124 70 6
3.Francja 5 3 0 2 124 101 6
4.Walia 5 3 0 2 100 81 6
5.Szkocja 5 1 0 4 79 102 2
6.Włochy 5 0 0 5 79 170 0
NAJWIĘCEJ PUNKTÓW:
56 – Ronan O’Gara (Irlandia)
45 – Chris Paterson (Szkocja)
41 – Stephen Jones (Walia)
28 – Lionel Beauxis (Francja)
26 – Morgan Parra (Francja)
NAJWIĘCEJ PRZYŁOŻEŃ:
4 – Riki Flutey (Anglia)
4 – Brian O’Driscoll (Irlandia)
NAJLEPSZA XV WG. MAGAZYNU PLANET RUGBY:
15 – Lee Byrne (Walia)
14 – Tommy Bowe (Irlandia)
13 – Brian O’Driscoll (Irlandia)
12 – Riki Flutey (Anglia)
11 – Thom Evans (Szkocja)
10 – Ronan O’Gara (Irlandia)
9 – Mike Philips (Walia)
8 – Sergio Parisse (Włochy)
7 – David Wallace (Irlandia)
6 – Imanol Harinordoquy (Francja)
5 – Paul O’Connell (Irlandia)
4 – Alun-Wyn Jones (Walia)
3 – Adam Jones (Walia)
2 – Dimitri Szarzewski (Francja)
1 – Gethin Jenkins (Walia)